koszyk0 sztuk  
user Zaloguj
bissacd2214
Wydawnictwo: Bis
Nr katalogowy: BISSACD 2214
Nośnik: 1 SACD
Data wydania: czerwiec 2016
EAN: 7318599922140
62,00zł
na zamówienie
Zamów
Nasze kategorie wyszukiwania

Epoka muzyczna: barok, klasycyzm
Obszar (język): niemiecki, włoski
Instrumenty: wiolonczela, klawesyn
Rodzaj: sonata

SACDHybrydowy format płyty umożliwia odtwarzanie w napędach CD!

Antonii / Telemann / Boccherini: Cello Rising - from degli Antonii to Boccherini

Bis - BISSACD 2214
Wykonawcy
Mime Yamahiro Brinkmann, baroque cello
Björn Gäfvert, harpsichord
Karl Nyhlin, baroque guitar
Nagrody i rekomendacje
 
MusicWeb Recording of the Month Music Island Recommends
 
Domenico Galli:
Sonata III for cello solo

Giovanni Battista degli Antonii:
Ricercata Decima for cello solo

Domenico Gabrielli:
Sonata in G major for cello and b.c.

Georg Philipp Telemann:
Sonata in D major for cello and b.c., TWV 41:D6

Joseph Bodin de Boismortier:
Sonata II in G major for cello and b.c.

Luigi Boccherini:
Sonata in B flat major for cello and b.c., G. 8
Sonata in A major for cello and b.c., G. 4
Tytuł znaczący - gdyby ktoś miał wątpliwości, że wiolonczela nie była ważnym instrumentem w XVII i XVIII wieku to myślę, że po wglądzie w tę płytę pozbędzie się ich całkowicie. Mime Yamahiro Brinkmann - solistka i realizatorka continuo - jest z pewnością inicjatorką tego projektu. A zatem utwory zarówno na wiolonczelę solo, jak i w towarzystwie klawesynu i barokowej gitary. Rozpoczyna repertuar najwcześniejszy - kompozycje Domenico Galli, Giovanni Battista degli Antonii i Domenico Gabrielli z końca XVII wieku. Potem Bodin de Boismortier i Telemann, a na zakończenie Luigi Boccherini, który urodził się w 1743 roku i stał się jednym z pierwszych uznanych wirtuozów wiolonczeli. Skomponował kilkadziesiąt utworów dla „swojego” instrumentu i wyznaczył nowy poziom wirtuozerii. Wykonawcy starają się temu sprostać - zarówno technicznie, jak i interpretacyjnie. Ciekawe. Wiolonczelowo inspirujące.


Active as a soloist and as a member of leading early music groups worldwide, Mime Yamahiro Brinkmann has appeared on a number of BIS releases, often being singled out in reviews for her performances as continuo player and soloist. For her first solo disc, she has devised a programme illustrating the rise of the cello – from its beginnings as a large-bodied, deep-voiced provider of accompaniments in church music to a glittering, flittering solo instrument of the Rococo. The programme begins with some of the earliest repertoire for the instrument – two unaccompanied pieces by Domenico Galli and Giovanni Battista degli Antonii, and a solo sonata by Domenico Gabrielli, all hailing from around 1690. Shortly thereafter the cello began to shrink in size, making it suitable for a more soloistic role. Bodin de Boismortier and Telemann were two of the many composers who explored its possibilities during the first part of the 18th century, but no one could match Luigi Boccherini, who born in 1743 became one of the first internationally recognized cello virtuosos. Not only did he compose more than thirty sonatas – and several concertos – for his instrument, but he also stretched the limits of what was playable on the cello to the utmost, and beyond. Boccherini challenges cellists with passages to be played at dizzying speed with the left hand above the fingerboard while never forgetting the instrument’s capacity for singing. Throughout the programme Mime Yamahiro Brinkmann is supported by Björn Gävfert at the harpsichord, and in the two Boccherini sonatas which close the disc the two are joined by Karl Nyhlin, adding colours with his baroque guitar – another of the composer’s favourite instruments.

Tytuł znaczący - gdyby ktoś miał wątpliwości, że wiolonczela nie była ważnym instrumentem w XVII i XVIII wieku to myślę, że po wglądzie w tę płytę pozbędzie się ich całkowicie. Mime Yamahiro Brinkmann - solistka i realizatorka continuo - jest z pewnością inicjatorką tego projektu. A zatem utwory zarówno na wiolonczelę solo, jak i w towarzystwie klawesynu i barokowej gitary. Rozpoczyna repertuar najwcześniejszy - kompozycje Domenico Galli, Giovanni Battista degli Antonii i Domenico Gabrielli z końca XVII wieku. Potem Bodin de Boismortier i Telemann, a na zakończenie Luigi Boccherini, który urodził się w 1743 roku i stał się jednym z pierwszych uznanych wirtuozów wiolonczeli. Skomponował kilkadziesiąt utworów dla „swojego” instrumentu i wyznaczył nowy poziom wirtuozerii. Wykonawcy starają się temu sprostać - zarówno technicznie, jak i interpretacyjnie. Ciekawe. Wiolonczelowo inspirujące.
Alina Mądry - Audio Video 06-2016

Zobacz także:

  • CHR 77475
  • KTC 1735
  • AV 2675
  • HC 22025
  • GEN 24877
  • GEN 23841
  • ACD 22426
  • TXA 23183
  • ACDOE 1402
  • UMFCCD 167