Nr katalogowy: BISSACD 2451
Nośnik: 1 SACD
Data wydania: październik 2019
EAN: 7318599924519
Beethoven: Symphony No. 9
Bis - BISSACD 2451Ludwig van Beethoven (1770-1827)
Ann-Helen Moen, soprano
Marianne Beate Kielland, alto
Allan Clayton, tenor
Neal Davies, bass
Bach Collegium Japan / Masaaki Suzuki
- Symphony No.9: I. Allegro ma non troppo e un poco maestoso
- II. Molto vivace — Presto from Symphony No. 9 in D major (excerpt)
- III. Adagio molto e cantabile - Andante cantabile
- IV. Finale: Presto
- IV. Finale: Allegro assai
- IV. Finale: Presto
- IV. Finale: Allegro assai vivace. Alla marcia
- IV. Finale: Andante maestoso
- IV. Finale: Allegro energico e sempre ben marcato
- IV. Finale: Allegro ma non tanto
- IV. Finale: Poco allegro - Presto
Op. 125
There are some eyewitness accounts from the first performance at the Kärntner-Tor-Theater in Vienna on 7th May 1824: we know for instance that Beethoven was on stage himself throughout the performance, but that owing to his deafness he did not notice the audience’s overwhelming enthusiasm. What the Ninth sounded like that evening in Vienna is something we will never know, however – which is why hearing it in a historically informed performance on period instruments is all the more enlightening. With impeccable credentials from their 65-disc series of Bach’s complete cantatas, and acclaimed recent recordings of Mozart’s Requiem and Beethoven’s Missa solemnis, Bach Collegium Japan and Masaaki Suzukinow give us their rendering of Beethoven’s last and greatest symphony, joined by a fine quartet of vocal soloists.
Recorded in January 2019, including a public concert on 24th January,
at the Tokyo Opera City Concert Hall, Takemitsu Memorial, Japan. Płyta wydana w opakowaniu BIS ekopak.
Masaaki Suzuki wraz ze swym zespołem specjalnych rekomendacji nie potrzebuje. Do tego towarzyszy im na tej płycie znakomity kwartet solistów: Ann-Helen Moen (sopran), Marianne Beate Kielland (alt), Allan Clayton (tenor) i Neal Davies (bas). Masaaki Suzuki zrealizował przede wszystkim wielki nagraniowy projekt kompletu kantat Johanna Sebastiana Bacha. Teraz, po zakończeniu tego wieloletniego dzieła, nadszedł czas na utwory pomnikowe. Tym razem, po Requiem Mozarta i Missa solemnis Beethovena, możemy przystąpić do muzycznej konsumpcji IX Symfonii Beethovena. Jak wielkie miała ona znaczenie dla historii muzyki - nie trzeba tłumaczyć. Ale jest również częścią podstawowego kanonu globalnej kultury. Jest pierwszą w historii symfonią wokalno-instrumentalną, bowiem ostatnia część to swego rodzaju muzyczna kantata „Ody do radości” Friedricha von Schillera. Co zachwyca w tym wykonaniu? Z pewnością obecność instrumentów z epoki, co pozwala na nadanie tej muzyce innego brzmienia i wyłowienie niuansów nieobecnych do tej pory w nagraniach. Istotną cechą jest różnica temp poszczególnych fragmentów, budowanie napięcia, dynamiczna różnorodność ze zwróceniem uwagi w sposób szczególny na ciepłe piano i niezbyt natarczywe i ostre forte. Najbardziej imponująca jest część czwarta z „Odą do radości”. Integralność i spójność tego wykonania jest imponująca!
Alina Mądry - Audio Video